کفشهایم کو،
چه کسی صدازد:سهراب !
آشنابودصدا مثل هوا باتن برگ
مادرم درخواب است
ومنوچهروپروانه وشایدهمه ی مردم شهر
شب خردادبه آرامی یک مرثیه از روی سرثانیه هامی گذرد
ونسیمی خنک ازحاشیه ی سبزپتو خواب مرامی روبد
بوی هجرت می آید
بالش من پرآواز پرچلچه هاست
صبح خواهدشد
وبه این کاسه ی آب
آسمان هجرت خواهدکرد
بایدامشب بروم......
تاریخ : چهارشنبه 94/6/4 | 11:2 عصر | نویسنده : تینا | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.